Hamvention 2025
Net als voorgaande jaren bracht ook in 2025 een aantal leden van afdeling Amersfoort een bezoek aan de Hamvention in Dayton, USA. Dit keer stapten Gert (PA2LO), Rick (PA5NN), Gerard (PH3T), Dick (PA0MBR), Hans (PE1KWH) en Maarten (PA3EYC) in het vliegtuig. Gert had een uitgebreide reisbeschrijving opgesteld, inclusief vluchtgegevens, hotels en bezienswaardigheden onderweg.
Dinsdag 13 mei
Deze dag vertrokken we om 10:00 Nederlandse tijd vanaf Schiphol richting Philadelphia, een vlucht van ca 7,5 uur naar de oostkust van de Verenigde Staten. Nadat we allen door immigrations toegelaten waren, vervolgden we onze reis met een korte binnenlandse vlucht naar Buffalo. Daar haalden we de huurauto op, een grote Chevrolet Suburban, met meer dan voldoende ruimte voor 6 reizigers en hun bagage. Het is maar goed dat Gert zijn groot rijbewijs heeft, hij bestuurde met het grootse gemak dit slagschip tijdens ons verblijf in de USA.
De eerste autorit was van het vliegveld in Buffalo naar ons hotel in de stad Niagara Falls, NY. Ondanks de lange reisdag, was het op onze bestemming nog relatief vroeg met 6 uur tijdsverschil (vroeger) t.o.v. Nederland. Om in het Amerikaanse 
tijdritme te komen besloten we, nadat we onze bagage op de hotelkamer gelost hadden, actief te blijven en een wandeling te maken naar Goat Island, vanwaar de grote Niagara-watervallen (een van de zeven wereldwonderen) goed zichtbaar zijn. Daarna even makkelijk eten en vervolgens nogmaals naar de watervallen gelopen, in het donker worden deze namelijk verlicht. Volgens traditie werd er op 1 van de hotelkamers nog even van gedachten gewisseld in combinatie met een biertje. Rond 22:00 ging iedereen slapen, moe maar voldaan.
Woensdag 14 mei
De reis van Niagara Falls naar Dayton is ca 700 km en gaat door de staten New York, Pennsylvania en Ohio, maar deze afstand zouden we in twee dagen (woensdag en donderdag) overbruggen. Voor vandaag stond het eerste deel van de rit, van Niagara Falls naar Fairlawn, op het programma, een traject van ca 400 km. Op een lege maag is het echter slecht reizen, vandaar dat we eerst een heerlijk uitgebreid Amerikaans ontbijt nuttigden bij Bob Evans voordat we vertrokken.
Tijdens de autorit door het Amerikaanse platteland was van alles te zien, maar ook te bespreken. Bijvoorbeeld hoe de nummering van de Interstate Highways is ingedeeld. Het blijkt dat deze Amerikaanse autosnelwegen een oneven nummer hebben als ze in noord-zuidrichting lopen en de oost-west routes hebben een even nummer.
Op onze route ligt ook het super contest station van Tim Duffy (K3LR), eigenaar van DX Engineering. Een gigantisch privé antennepark is wat we bij hem aantroffen, zelf was hij er helaas niet. Later op de dag zouden we in Tallmadge ook zijn zaak bezoeken. In het plaatsje Warren bezochten we het nationale Packard museum, waar we vele mooie auto’s en motoren uit vroegere tijden bewonderden. Nadat we bij ons hotel in Fairlawn hadden ingecheckt en de spullen op de hotelkamers lagen, was het alweer tijd om te gaan eten. De keuze viel op Italiaans eten bij Olive Garden. Op de hotelkamer tenslotte werd de dag besproken en de volgende reisdag doorgenomen.
Donderdag 15 mei
Voor vandaag stond het tweede deel van de autoreis, van Fairlawn naar Fairborn, op het programma. Hans had voor deze reisdag de route uitgestippeld en interessante tussenstops voorbereid. De route zou door Amish gebied lopen. Kort na ons vertrek vanuit het hotel kwamen we dan ook al de eerste paardenkoetsjes en rieten hoeden tegen op de weg. 
Onze eerste stop was in Berlin, waar we ontbeten bij een Amish restaurant, maar ook genoten van hun beroemde taart. De eigenaar van het restaurant attendeerde ons op een informatiecentrum over de Amish gemeenschap niet ver uit de route, waar we dan ook nog heen zijn geweest. De volgende stop was het Mohican State Park, een nationaal park met veel outdoor mogelijkheden. Na een kort verblijf hier, we hadden tenslotte nog wel e.e.a. voor de boeg deze dag, reden we door naar Mount Vernon, een stad in Ohio met een rijke historische geschiedenis en diverse historische gebouwen. Ook bezochten we hier de Maple Syrup boerderij van de familie Butcher, waar we uitleg kregen over het productieproces en het product ook konden proeven. Na dit bezoek reden we door naar ons hotel in Fairborn, waar we aan het einde van de middag aankwamen en waar we de rest van ons verblijf zullen vertoeven.
Het was de bedoeling dat we in de avond de welkomsreceptie voor buitenlandse gasten zouden bezoeken, echter deze bleek vervroegd, waardoor we deze misliepen. Daarom op naar Twin Peaks, waar we o.a. genoten van de heerlijk gemarineerde kippenvleugeltjes. Daarna door naar de QRP-beurs in het Holiday Inn hotel, waar het gezellig druk was. Nadat we uiteindelijk weer terug in ons hotel waren, werd de dag nog even doorgenomen en het plan voor de volgende dag, de eerste Hamvention dag, besproken.
Vrijdag 16 mei
Vandaag de eerste dag van de Hamvention 2025. We ontbeten in het hotel en met de auto zijn we naar Xenia gereden. Het was behoorlijk druk nabij de Hamvention. Het was, net als alle eerdere dagen deze reis, erg mooi weer en warm. Korte broek en T-shirt aan, goed insmeren, petje op en voldoende drinken dus.
Op de Hamvention stonden gebouwen met daarin de leveranciers en interessegroepen, het buitengebied was voor de verkoop van tweedehands apparatuur uit kofferbak en kraam. We spraken af om op vaste tijden even bijeen te komen op een centrale plek. Gert had gezorgd voor T-shirts met onze call erop. Aan het einde van de eerste beursdag was er nog niet veel gekocht, de spullen die er op de vlooienmarkt te koop stonden, waren best stevig geprijsd.
Tijdens het eten s’avonds bij Texas Roadhouse, werden de ervaringen en tips gedeeld. Veel interesse was er voor de nieuwste FlexRadio, de Aurora. Met een HF-vermogen van 500 watt en een redelijk gewicht ideaal voor een DX-peditie (voor Gert), maar hij staat natuurlijk ook mooi in de shack van Gerard, hi. De avond werd afgesloten met een lekker biertje op de hotelkamer.
Zaterdag 17 mei
Dag 2 van de Hamvention. Dit keer was gekozen om met de schoolbus naar het terrein te gaan. Gert reed de grote Chevy naar een opstapplek en we stapten aan boord van de gele schoolbus die ons vervolgens naar de Hamvention reed. Het weer bleef schitterend, zonnig en warm, maar 
wel met een harde wind. ‘Ideale’ omstandigheden voor hooikoorts ervaarde Dick, met rode ogen onder zijn zonnebril. Op de tweedehands radiomarkt waren er meer verkopers verschenen, dus vers aanbod van leuke spullen. Met meer aanbod waren de prijzen nu ook meer realistisch en bespreekbaar. Er stond dit keer zelfs een verkoper met een Tesla Cybertruck. Net als op vrijdag zagen we elkaar op afgesproken tijden. Hierdoor konden de laatste tips nog even uitgewisseld worden. 
Tenslotte als afsluiter op de Hamvention nog even samen op de foto, het bewijs dat we er echt waren.
We aten bij Chili’s deze avond en bespraken de dag. Met de laatste volledige dag, de zondag, nog open voor ons vroeg Gert naar de plannen om deze een invulling te geven. Nog een bezoek aan de Hamvention zag niemand meer zitten, allen waren tevreden en voldaan. Rick en Dick gaven aan om graag het US Airforce Museum te gaan bezoeken. De anderen besloten om een vrije invulling aan de zondag te geven en er nog even over na te denken.
Zondag 18 mei
Na een licht ontbijt in het hotel werden Rick en Dick door Gert ‘afgeleverd’ bij het US Airforce Museum. Rick was hier al eens geweest en hij wist Dick heel enthousiast veel te vertellen over hetgeen er daar tentoongesteld stond. En dat is gigantisch veel, van houten vliegtuig tot Airforce One, meer dan 100 jaar aan Amerikaanse militaire luchtvaart historie verdeeld over meerdere hangars.
Gert, Gerard, Hans en Maarten vulden deze dag in met o.a. sightseeing en biertjes proeven in een lokale brouwerij. Ook werd door deze groep ‘het ontbijt’ voor de maandagochtend geregeld. Gekozen werd om deze avond nogmaals bij Texas Roadhouse te eten. Op de hotelkamer werd tenslotte nog even de voorlopig laatste avond samen in Amerika besproken en de planning voor maandagmorgen, de dag van het vertrek. Ieder zorgde ervoor dat zijn koffer ingepakt en gereed stond voor de reis naar huis.
Maandag 19 mei
Afgesproken was dat we allen vroeg bij het ontbijt zouden zijn vandaag, we moesten tenslotte bijtijds richting vliegveld. Het ontbijt bestond vandaag uit 6 hele grote stukken cheesecake, allen met een andere smaak, variërend van citroen tot hazelnoot. Er werd flink van gesmuld en vormde een goede basis om de lange reisdag te starten.
Een lange reisdag zou het zeker worden. Om 8:30 reden we naar Dayton International Airport, waar de auto werd ingeleverd. Vanuit Dayton vlogen we eerst 2 uur met een binnenlandse vlucht naar het zuid-westen, namelijk naar Dallas-Fort Worth, om vervolgens daar over te stappen op een internationale vlucht van ca 9 uur naar Schiphol.
Dinsdag 20 mei
Na een lange vlucht, waarbij zoveel mogelijk geprobeerd is om wat te slapen, arriveerden we tegen 08:00 op Schiphol. Na het ophalen van de bagage en het schudden van de handen was het avontuur ten einde.
Het was een prachtig avontuur en heel veel kudos voor OM Gert, die alles perfect geregeld had. We hebben ons zeer goed vermaakt en heel veel gelachen. Ook het weer in Amerika was fantastisch. Een paar kilo’s en een mooie belevenis rijker!
