TM80LM – Special Event Station

De tijd leek omgevlogen. Met de herinnering van het succes van onze TM75LM-activatie 5 jaar geleden, werd opnieuw het plan opgepakt om ter gelegenheid van de 80^e herdenking van de bevrijding van Le Muy en de Provence (Zuid-Frankrijk) in 1944 tijdens de Operatie Dragoon, Le Muy opnieuw op de kaart te zetten. Er hoefde dan ook weinig aan te pas te komen om hetzelfde team Maarten PA3EYC, Tijmen PA3GRM, Peter PC3M, Frans PC2F, Peter PE0PSL en ondergetekende te motiveren, de agenda’s te trekken en de data aan te kruisen. Het team voor de TM80LM-activatie was er klaar voor.

De voorbereiding

De blauwdruk was er nog en hoefde alleen te worden afgestoft. Er moest nog het een en ander bekeken worden aan de hand van de zorgvuldig bewaarde TM75LM-evaluatie. Er zijn altijd dingetjes die anders lopen dan gepland. De VERON-velddag in juni bij Maarten PA3EYC was een uitstekende generale repetitie om, behalve de BBQ, ook alle systemen nog eens uitvoerig aan de tand te voelen. Interferentie in sommige PC’s en kabeltjes waren 5 jaar geleden de oorzaak dat er QSO’s werden gemist. Dat werd nog eens goed getest en daar, waar nodig, ondervangen met filters en kilo’s ferriet.

Mijn XYL en ik hadden dit keer ons voorgenomen in plaats van in een rechte lijn richting het zuiden af te zakken, de toeristische route te nemen en van de omgeving te genieten. Via Verdun, ’n stad met veel historie, richting Grenoble met zicht op de Mont Blanc en Gap en naar onze eindbestemming Le Muy, om op 10 augustus de teamleden te kunnen ontvangen. Peter PE0PSL wilde de “zwarte zaterdag” op de Franse snelwegen vóór zijn en was vrijdagmorgen 02:00 uur vertrokken om ’s middags om 14:00 uur op de stoep te staan. Een welkome steun in de logistieke voorbereiding. De XYL’s van Maarten en Tijmen en Peter PC3M met gezin waren dit keer ook van de partij en knoopten er gelijk een vakantie aan vast.

Anders dan 5 jaar geleden hadden we nu 3 dagen om de antennes en de vers uit de mottenballen gehaalde tent op te bouwen, de radio’s te installeren en de antennes te testen.

De Opbouw

Op maandagochtend 10:00 uur werd er onder leiding van Maarten begonnen met het opzetten de 2/6M-mast, de 30/40M vertical, het ophangen van de draadantennes en uitrollen van de kabels. Met de ervaring van diverse velddagen werden er weinig problemen ondervonden. Twee laptops verschilden iets van bediening maar door “Whizzkid” Tijmen opgelost.

Een strak blauwe lucht en nauwelijks wind zorgde er voor dat de temperatuur langzaam maar zeker toch naar een 33ᵒ steeg en noodzakelijk om regelmatig een rustpauze in te lassen. De Spiderbeam zou de volgende dag worden opgebouwd.

In het bevrijdingsmuseum “La Musée de la Libération du Muy” werd een “demo-station” opgesteld met ’n FD-4 antenne vanuit de monumentale toren over de straat. Anders dan 5 jaar geleden hing deze nu niet boven ’n gebouw met airco’s en een gruwelijk ruisniveau. Doordat het dorp Le Muy tussen de heuvels ligt heeft dit geen geweldige mogelijkheden voor wereldbereik.

Op woensdag de 14 augustus waren we ook ruim klaar voor de aftrap en wilden enkele leden al uit de startblokken. De renpaarden moesten nog even geduld hebben. De invasie was tenslotte op de 15e pas van start gegaan.

Het was opnieuw ’n warme dag geweest, alles was klaar voor de start en ’n prima gelegenheid voor een uitgebreide BBQ waar de voor deze speciale gelegenheid “Maroon” kleurige TM80LM-polo’s (Maroon = kleur van de Para baret) voor ‘t team werden uitgedeeld door Peter PE0PSL.

Naarmate de avond en de gezelligheid vorderde, kondigde zich echter een spelbreker aan. Een inktzwart lucht trok voor de avondzon en de temperatuur daalde in snel tempo met in de verte de eerste donder. De hoop dat alles langs zou drijven vervloog snel nadat de eerste dikke druppels regen vielen. Alles en iedereen moest in dekking onder de overkapping maar dat bleek niet voldoende. De onweersbui brak in alle hevigheid los met enkele blikseminslagen in de buurt en harde windvlagen. De horizontale regen dwong ons naar binnen om daar het natuurgeweld af te wachten. Het werd er niet minder gezellig om. In korte tijd viel er 50mm water. Het zwembad hoefde voorlopig niet te worden bijgevuld.

Rond 22:00 uur luwde ’t geweld en werd het droog. Frans PC2F en ik waren benieuwd hoe we de tent en antennes zouden aantreffen. Bij aankomst op de top konden we gelukkig constateren dat de tent er nog stond evenals de antennes. Echter er bleek zeker 100L water op het tentdak te liggen, een buis van de tent was gebroken, enkele tentlijnen geknapt, rotorklokken drijfnat en de glasvezel 30/40M vertical lag om. Gelukkig niet beschadigd en was alleen ingeschoven en omgevallen. De rest van de antennes bleek intact.

De activatie

Het plan om op 00:00 uur 15 aug de activatie te starten was helaas niet te realiseren. Voor een goede inventarisatie van de schade en eventuele reparatie was daglicht nodig voordat we verder konden. Na de onweersbui was er
’s nachts ’n stevige mistral-wind opgestoken en lag de temperatuur aanmerkelijk lager. Een aangename verfrissing maar had ook gezorgd voor het losdraaien van een bevestigingsbout waardoor de  Spiderbeam in de wind rondtolde met ’n mogelijke coax-breuk tot gevolg. De Spiderbeam moest dus naar beneden. Een extra vertraging in de activatie. Het laten zakken van de mast kon pas beginnen nadat iedereen aanwezig was want de handjes, incluis die van Niels de zoon van Peter PC3M, waren hard nodig om in deze wind alles in bedwang te kunnen houden. Om 10:32 uur waren we eindelijk klaar voor de start en werden de eerste stations gelogd. Het had erger kunnen uitpakken.

Voorafgaand aan het evenement was er via verschillende fora voldoende reclame gemaakt. Dit keer ook met hulp van PA0ETE die in zijn Daily Minutes via de 125kW zenders van WRMI in Miami extra publiciteit had gegeven in de VS en Canada. Of we daardoor meer stations uit Noord Amerika hebben kunnen werken moet blijken uit de evaluatie.

De pile-up op de verschillende banden begon goed op gang te komen vergelijkbaar met, zoals Peter PC3M het beschreef, 5 jaar geleden met ’n qso-rate op SSB van soms meer dan 200/uur. Dat is druk! Het liep lekker door waarbij Frans PC2F in de avond op 6m met 100W in FT8 ZS6NK werkte. Goed voor 7815Km.

Gedurende de dag kwamen allerlei mensen ’n kijkje nemen naar wat er allemaal op die heuvel gebeurde. Sommige Fransen vonden ’t heel bijzonder dat Nederlanders een Frans dorp op de kaart zetten.

Opeens stond daar ook Peter M0XCX (nog ’n Peter) en zijn vrouw. Hij had de Spiderbeam ontdekt en herkend en was gelijk maar naar boven gereden. Hij werd gelijk door Frans onder de arm genomen en rondgeleid.

Tot laat in de avond, met op de achtergrond het bevrijdingsvuurwerk in diverse dorpen, bleef ’t druk op de banden. Om 23:30 uur begon echter de vermoeidheid toe te slaan en de activiteiten op diverse banden af te nemen. Tijd om de apparatuur af te koppelen en op te ruimen.

Bevrijdingsdag Le Muy
De 16^e aug de dag van de bevrijding van Le Muy begon somber. Een loodgrijze lucht en regen voorspelde niet veel goeds. Wij zouden ons als TM80LM-Team gaan presenteren in onze speciale polo’s. Een drijfnatte polo is natuurlijk geen gezicht.

Pluvius was ons gunstig gezind want nadat de parade ‘n half uur werd uitgesteld, niet ongebruikelijk in Frankrijk, brak de zon door, droogden de natte straten en werd ’t zelfs warm.

De Bevrijdingsdag van Le Muy op 16 augustus staat in het teken van een aantal ceremonies en de “Parade de la Libérateurs”, dit keer met 6 tanks (privé-bezit) en ruim 150 voortuigen.

De prefectuur, de commissaris van de president in het departement, had voor deze 80^e herdenking wat dieper in de buidel getast en was er ’n Dakota C-47 transportvliegtuig en 2 Harvards gecontracteerd die verschillende rondjes vlogen om de parade op te leuken. Het mocht wat kosten.

Gebruikelijk is dat de gemeente Le Muy voor de deelnemers ’n lunch aanbiedt waaronder ook leden van het bevrijdingsmuseum en het TM80LM-Team die voor deze speciale gelegenheid hieraan gelieerd was. Met de wetenschap van 5 jaar geleden keken wij er al naar uit. De lunch werd geopend door de Burgemeester die gelukkig dit keer naliet de “Marseillaise” aan te heffen. Waarschijnlijk was dat door wat problemen met stemzuiverheid afgeraden.

Onverwacht vroeg de aanwezige Amerikaanse Militair Attaché het woord en werd Thierry Martin, een van de hoofdorganisatoren in Le Muy, in het zonnetje gezet met een speciale plaquette, ondertekend door de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken. Een bijzondere eer.

Daarna werd het tijd voor ’n hap en drankje. Een prima paella werd geserveerd en weggespoeld met uitstekende wijnen van de lokale Chateau’s Les Preyres en Font du Brock. Een Franse lunch is heel wat anders dan ’n Nederlands broodje kaas en een glaasje fris. Laat in de middag waren we terug van ’n vermoeiende dag en hebben de activatie even op ’n laag pitje gezet.

Na al die festiviteiten moest er zaterdag toch maar eens flink tegenaan gegaan worden. We hadden nog flink wat qso’s in te halen.
Er stond weer een stevige wind die de vertical rond boog en waarbij de spiderbeam opnieuw flinke klappen te verduren kreeg. Het zeil wat over de tent gespannen was als extra regenbescherming klapperde zo hard in de wind dat het soms de verstaanbaarheid bemoeilijkte. Om 09:30 uur was ’t team op stoom en de eerste stations in het log.

De pile-up kwam weer goed op gang totdat Tijmen ‘s middags al merkte dat er veel onweersactiviteit was. Radarbeelden vertelden dat er weer ’n zeer actief front vanuit het westen naderde. We waren gewaarschuwd en wisten dat we actie moesten ondernemen. In de verte werd ’t langzaamaan opnieuw steeds donkerder. De hoop op dat de bui zou langsdrijven zagen we vervliegen toen er een witte regenmuur naderde die weinig goeds voorspelde.

Een hectisch moment voor een spoed-evacuatie van de apparatuur. Binnen 15 min was alles losgekoppeld en veilig opgeborgen en tentlijnen extra vastgezet voordat de bui losbarstte. Opnieuw ’n paar flinke onweersklappen, ’n paar spatten regen en toen… droogde alles op.

De inkzwarte lucht bleef hangen en verplaatste niet meer. Toch te riskant om alles weer op te bouwen. Die avond hebben we ’n tussentijdse evaluatie gehouden. Toch nog 1150 qso’s gescoord.

Zondag de laatste dag van de activatie was eindelijk ’n dag zonder weertegenslag. Om 09:30 de 1^e stations, een mooie temperatuur, een licht windje en opnieuw aanloop van wat belangstellenden.

Om 17:00 uur was ’t mooi geweest met 613 qso’s in het log. Ondanks het enthousiasme om nog even door te gaan moest er ergens ’n einde zijn. De apparatuur moest nog ingepakt en de BBQ stond weer te wachten met een borrel ter afsluiting.

Terugblik

Terugkijkende naar alles wat we in deze week hebben gedaan en meegemaakt heeft iedereen er een goed gevoel over. We hebben genoten van het evenement, de samenwerking van het team ondanks de tegenslagen, de omgeving en de gezelligheid tijdens de BBQ’s en Franse lunch.

Hans (PA2JWN)