Archief voor categorie: Afdelingsactiviteiten

PI4AMF deed ook in 2023 weer mee met de SSB Velddag. Door omstandigheden was de bezetting van het velddagstation dit jaar klein: op zaterdag waren alleen Tijmen (PA3GRM), Maarten (PA3EYC), Gerard (PH3T) en Gert (PA2LO) beschikbaar om verbindingen te maken.

De opbouw van het station vond plaats op zaterdagochtend. Op dat moment was het nog behoorlijk mistig in de Arkemheense polder. Later op de dag brak het gelukkig open en konden we genieten van een heerlijk zonnetje. Ook de temperatuur was perfect voor een velddag.

Op de mast van de afdelingsaanhanger werd een 3 band zelfbouw yagi geplaats en voor de lage banden werd gebruik gemaakt van een windom. De opbouw ging voortvarend. Toch was er nog even een momentje van stress toen om 13.00 uur de firma die van zichzelf zegt “bijna alles te verhuren” meldde het door ons bestelde stroomaggregaat “door omstandigheden” niet beschikbaar was. Balen, want zonder aggregaat is het moeilijk om mee te doen. De redding kwam van één van Maartens buren. Zonder de vriendelijke buurman (nogmaals dank!) was onze velddag in het water gevallen.

Strak om 15.00 uur konden we dus toch met de velddag beginnen. Het eerste uur werden meteen de eerste 100 QSO’s gelogd. Heel fijn, want we hebben ook wel eens velddagen meegemaakt waarbij de eerste paar uur nauwelijks verbindingen tot stand kwamen.

Dit jaar waren de condities op 20 meter en hoger niet al te best: met moeite werden deelnemers aan de velddag in het log gezet. Terwijl op deze banden toch best wel wat activiteit te horen was, met name van de All Asia Contest. Gelukkig was op de lagere banden wel voldoende flow. Zelfs op 160 meter was er voldoende activiteit te vinden.

Bezoek ontvingen we dit jaar onder andere van Klaas (PC2K) en van Sven (PA7DD). Sven heeft aangegeven in de toekomst ook graag te willen helpen bij activiteiten: leuk! Op zondag kwam oud-RCD medewerker Martin met zijn partner nog even bij ons langs. Zelf zijn Maarten en Gert op zondagochtend nog even op de koffie gegaan bij onze buren van de VRZA Eemland. Zij hielden hun velddag in het nabij gelegen Eemnes. We hebben gezellig bijgepraat en ook hun recent aangeschafte antennekar bewonderd. Mooi om te zien dat we in onze regio zoveel radioactiviteit hebben!

In de tussentijd zijn Gerard en Tijmen op zondag rustig doorgegaan met het maken van verbindingen. Op het eind van de contest stonden er bijna 900 QSO’s in het log. Gezien de toch wel matige condities een aantal waar we prima mee tevreden zijn.

Gert (PA2LO)

 

Roepletters	PI4AMF/p
Categorie	B (MOST) Multi operator, single transmitter
Operators	PA2LO, PA3EYC, PA3GRM, PH3T
TRX	Elecraft K3S
Amplifier	SPE Expert 1.3k-fa
Antennes	Zelfbouw drieband yagi (10, 15, 20m) en windom 40, 80 ,160m
Antennebevestiging	Mobiele TA16 mast op aanhanger en bomen
Stroomvoorziening	HBM 3.200W 4-takt inverter generator

 

 

Dinsdag 16 mei

Vandaag vliegen we naar de USA. De bestemming is dit jaar Chicago, Illinois. Daar vandaan rijden we via de staat Indiana rustig naar Ohio. Op de luchthaven is het rustig. Omdat we met alleen handbagage reizen, kunnen we bij aankomt meteen doorlopen naar de securitycheck en de douane. Binnen 10 minuten zijn wij en onze rugzakken “goedgekeurd”. Met iets vertraging vliegen we niet veel later naar Londen. Ook daar verloopt alles relaxed waardoor we tijd hebben om even iets te eten. Meteen daarna is het al weer tijd om te boarden voor onze vlucht naar Chicago. Ook die vlucht verloopt ontspannen en na twee films, de voorspelbare “chicken or pasta” en een middagslaapje staan we al weer op de grond. Na 20 minuten zijn we door immigrations en kunnen we onze huurauto ophalen. De komende twee dagen rijden we rond in een Lexus NX300.

Het inchecken bij het hotel verloopt wat minder vlekkeloos: de medewerker kan eerst maar één gereserveerde kamer vinden. Maar ook dat probleempje wordt snel opgelost. Na even de kamers te hebben verkent gaan we nog even een frisse neushalen. Even rondstruinen bij wat winkels in de omgeving en even wat te drinken halen. We nuttigen samen ons gerstenat op één van de hotelkamers. Na een uurtje worden de ogen zwaar: tijd om naar bed te gaan. Ons plan om in ieder geval tot 22.00 uur wakker te blijven is niet geluk.

Woensdag 17 mei

We zijn allemaal vroeg op en rond 8.00 uur vertrekken we richting Dayton. De ochtendspits in Chicago is heftig, maar zodra we de stad uit zijn, is de snelweg een oase van rust. De staat Indiana rijden we dan ook soepel door: “DJ PA3GRM” verzorgt de muziek: Get your motor runnin‘. Head out on the highway. Looking for adventure. In whatever comes our way. Nu is Indiana een van de meest saaie staten van Amerika dus veel adventure is er niet te beleven. En “Born to be wild” valt ook wel weer mee bij ons. Gezellig is het wel. En leerzaam. Want als we onderweg een vlag halfstok zien hangen en één van de reizigers vraagt of iemand weet waarom dat is, weet iemand anders het antwoord: “Waarschijnlijk omdat het touwtje tekort is”. Praktische amateurlogica, je kan niet zonder in het leven.

Na ongeveer 4 uur rijden komen we aan bij onze tussenstop: Fair Radiosurplus in de stad Lima. Het is de moeite waard om te bezoeken. We filosoferen over hoeveel geld “uncle sam” ooit wel niet heeft betaald voor wat nu in, op en naast de vervallen gebouwen ligt. Er is na WOII gewoon teveel materiaal gemaakt dat nu overtollig is geraakt. Het is pijnlijk om te zien hoeveel er nu verloren gaat in de lekkende gebouwen hier in Lima. De twee 75 plussers die de winkel runnen kennen hun waar. Zij weten welke items alleen nog bij hen te verkrijgen zijn en van die items zijn de prijzen niet mals. Evengoed zal het veel lager zijn dan ooit door de overheid is betaald.

Bij de winkel maakt Tijmen vrienden met twee amateurs uit Canada. Mannen die al jaren geleden vanuit respectievelijk Kiev en Kazachstan naar Canada zijn geëmigreerd. Een mooi gesprek volgt over de hobby, de situatie van de boeren in Nederland en over het oude Oostblok. Op de parkeerplaats worden cadeau’s uitgewisseld: Tijmen is een antenne rijker, de mannen een blik Heineken en een doos Wilhelmina pepermunt. Onze radiohobby verbindt mensen.

Daarna is het nog een uurtje rijden voor we aankomen bij ons hotel in Dayton (Fairborn). Snel checken we in, nemen de bestellingen die al liggen te wachten in ontvangst en installeren ons op de kamers. Niet veel later is het tijd om te gaan eten: we besluiten dat te doen bij Texas Roadhouse. Een prima plek om de dag door te nemen en plannen te maken voor morgen.

Donderdag 18 mei

Dit jaar slaan we deelname aan de Contest University over en kiezen ervoor om eens wat meer van de omgeving te zien. We starten met een bezoek aan het centrum van Xenia zelf. Het “historic center” van het stadje bestaat uit één blok met gebouwen met een beperkt aantal winkeltjes. We lopen even door de lokale pawnshop. De uitbaters zijn goed op de hoogte van Hamvention: duidelijk is dat de inwoners van Xenia er trots op zijn dat zo’n groot evenement in hun stadje wordt georganiseerd. Dat blijkt ook wel uit de banners die in het centrum aan de lantarenpalen hangen. We krijgen wat tips mee over plekken die de moeite waard zijn om te bezoeken.

Voordat we de tips opvolgen, stoppen we eerst nog even bij Harbor Freight, een winkel met allerlei betaalbare gereedschap. Daar worden ook een aantal pelicase-kloon koffertjes ingeslagen: ze kosten bijna niets en zijn ideaal voor allerlei zelfbouw projecten. Daarna rijden we door naar Yellow Springs, een dorpje waar de tijd lijkt te zijn stilgezet in de flower power jaren. Ook hier verkennen we het centrum te voet. We weten nu dus waar alle hippies zijn gebleven: in Yellow Springs! Daarna is het tijd voor één van de grote malls te bezoeken. We verbazen ons daar over een winkel die alleen maar legpuzzles verkoopt. Niet eerder zagen we er zoveel bij elkaar. Een puzzel van meer dan 40.000 stukjes? Geen probleem, die hebben we voldoende op voorraad…

We ruilen vandaag ook de auto om: vanaf nu rijden we in een Hyundai Santa Fe. Met de nieuwe auto rijden we eerst naar de georganiseerde receptie voor de internationale bezoekers. Leuk dat de organisatie dat doet en onder het genot van live muziek en wat hapjes maken we kennis met andere internationale bezoekers. Ook komen we er Gerben (PG5M en Johannes (PA5X) tegen. Later blijkt dat zij in hetzelfde hotel als ons verblijven.

Na de receptie gaan we door naar de QRP beurs in het Holiday Inn hotel. Dat er veel belangstelling is voor QRP blijkt wel: er zijn veel bezoekers. Voor de stand van QRPshop staat zelfs een grote rij van amateurs die het nieuwste door Hans Summers ontwikkelde zendontvangertje willen kopen. Voor een paar tientjes een leuke en volledige QRP radiokit!

Na een uur hebben we alles wel gezien en lopen terug naar ons hotel. Daar nemen we de dag nog even door en drinken nog wat.

Vrijdag 19 mei

Vandaag beginnen we de dag met een ontbijt bij Wafflehouse. Met een stevig ontbijt achter de kiezen kunnen we naar de Hamvention. Duidelijk is dat we niet de enige bezoekers zijn: er staat een behoorlijke opstopping voordat we het parkeerterrein op kunnen rijden. Rond 9.30 uur lopen we de toegangspoort binnen. Waar Maarten en Tijmen heel zorgvuldig de commerciële stands stuk voor stuk langsgaan, scannen Hans en Gert vooral snel wat er te zien is en maken notities waar ze later willen kijken. De noviteiten die er dit jaar uitspringen? Uiteraard de nieuwe portofoons van Kenwood en Icom. Maar ook de Tune-a-Tenna, een met motortjes afstembare draad dipool. De antenne blijkt al even te bestaan maar is in de afgelopen 15 jaar steeds verder doorontwikkeld. De techniek ziet er mooi uit en wat geleverd wordt ziet er degelijk uit. Maar het is ook wel een dure oplossing voor een draaddipool. Ook SteppIR heeft een nieuwe antenne: de StealthIR. Dat is een verticale antenne, die doet denken aan de al bestaande vertical van Steppir. De prijs van meer dan 2.500 dollar doet de wenkbrauwen fronzen.

Wat opvalt aan Hamvention dit jaar? Allereerst het heerlijke weer: de zon schijnt volop. Daarnaast is de vlooienmarkt op de paardenracebaan op vrijdag al goed gevuld. Eerder zagen we vooral op zaterdag een volle vlooienmarkt. Het aantal bezoekers lijkt terug te zijn op het oude niveau, maar het aantal bezoekers uit het buitenland lijkt lager te zijn: in het verleden zagen we de meest exotische roepletters op de beurs lopen.

Als de beursdag bijna ten einde is gaan we terug naar het hotel om ons even op te frissen. Daarna rijden we naar het familierestaurant Hooters om wat te eten. En als we daarna weer terug zijn in het hotel, maken we er nog een gezellige avond van. En bediscussiëren we belangrijke onderwerpen, zoals of paling nu lekkerder is als die gerookt is of gestoofd is.

Zaterdag 20 mei

Gert is al vroeg uit de veren om verse croissants te halen. Na het ontbijt rijden we opnieuw naar het Hamvention terrein. ’s Nachts is er een buitje gevallen, maar overdag schijnt de zon volop. Op de tweedehands radiomarkt zijn een aantal nieuwe aanbieders gearriveerd. Het aanbod is groot en er is prima te onderhandelen over de prijs. Om al het aanbod goed te zien heb je zeker een dag nodig.

Ook de Amerikaanse variant van het Flora en Fauna programma, Parks on the Air (POTA), heeft een stand op de markt. Jammer om te zien dat dit programma de commerciële kant lijkt op te gaan: artikelen met daarop het (beschermde) POTA-logo zijn aanzienlijk geprijsd. Hopelijk dat dat geen trend wordt bij andere programma’s.

Tijdens zo’n dag op de Hamvention spreken we met veel mensen. Gesprekken die spontaan ontstaan omdat mensen horen dat je een “funny accent” hebt. Er worden door ons ook weer veel doosjes met Wilhelmina pepermunt uitgedeeld, met daarbij “het verhaal” van het ontstaan van pepermunt in een doosjes.

Aan het eind van de dag spreken we nog even uitgebreid met Madelyn van Elecraft, die we inmiddels al jaren kennen. En terwijl de deuren van de hallen al dichtzijn, praten we ook nog uitgebreid met Bruna Begali. Haar oren doen ondertussen pijn van twee dagen morsegepiep: op de stand van Begali staan zo’n 20 sleutels aangesloten en de hele dag door worden die sleutels door potentiële kopers uitgeprobeerd. Veel van de testers komen daarbij niet verder dan “CQ CQ de…”, “73”, “Test” of “?”. Waarschijnlijk amateurs die de edele morsetaal vooral met de computer bedrijven. Een enkeling probeert de sleutels uit door het maken van mooie volzinnen. De echte sleutelaars haal je er zo uit als je bij de stand staat. Nieuw bij Begali is dat sinds kort de basis van de sleutels ook in kleur te verkrijgen zijn. Daarvoor wordt samengewerkt met een keramisch bedrijf, zo vertelt Bruna. Ook is een afwerking met mat goud tegenwoordig mogelijk. Hamradioland, de Nederlandse dealer van Begali, kan er meer over vertellen.

’s Avonds eten we opnieuw bij Texas Roadhouse.

Zondag 21 mei (en maandag 22 mei)

Vandaag is al weer onze laatste dag in Ohio. Voordat we naar de luchthaven van Columbus rijden, gaan we voor de laatste keer naar het Hamvention terrein. De laatste inkopen worden gedaan en om 12.00 uur is het dan echt tijd om te vertrekken. We rijden grotendeels binnendoor naar de luchthaven toe en krijgen zo een mooi beeld van “rural Ohio”. Uitgestrekte landerijen en prima onderhouden grasvelden.

We hebben ons ingehouden met de aankopen: we hoeven maar één koffer als ruimbagage in te checken. De andere bagage kan bij ons blijven als carry-on bagage. Althans…tot Boston. Bij het inchecken daar moeten de koffertjes toch het ruim in. Geen probleem, toch?

Als we op maandagmiddag op Dusseldorp aankomen blijkt dat er toch twee koffers missen: die van Gert en Maarten komen niet van de band. Vervelend natuurlijk. Thuis aangekomen maken we een melding van de ontbrekende koffers. Als snel komt er bericht terug: de koffer van Gert zijn ze vergeten mee te geven in Boston, die van Maarten is op Londen blijven staan. Een paar dagen later  worden de koffers met de taxi thuisgebracht.

We kijken met zijn allen terug op weer een mooie reis: we hebben fantastisch weer gehad, de beurs en radiovlooienmarkt had een heel uitgebreid aanbod, de reis was weer goed verzorgd. We hebben gelachen, nieuwe vrienden gemaakt, ons verbaast over sommige gebruiken, nieuwe dingen geleerd, goed gegeten en zijn weer heel wat ervaringen rijker. Volgend jaar weer? Zeker! Volgend jaar weer!

Gert (PA2LO)

VERON A03 – Vakantie Antenne Vergelijk Manifestatie Eindverslag

Acht afdelingsleden hebben hun vakantie antennes tegelijk op een veldje opgesteld met als doel inzicht te krijgen in de werking van hun antenne en om de onderlinge verschillen duidelijk te krijgen. Voor de details verwijs ik graag naar de vorige artikelen. De antennes stonden in een vak van 14×14 meter zo opgesteld dat ze met de favoriete afstraling richting dezelfde kant op stonden, richting oost-west.

We gebruikten de 20 meterband en de WSPRlite-modules stonden op 100mWatt ingesteld. KP4MD stelt dat 200mWatt WSPR overeenkomt met zo’n 1000Watt op SSB en 80Watt CW.
Derhalve zou 100mWatt, de helft van die 200mW, dan moeten overeenkomen met 500Watt SSB en 40 Watt CW. Nu lijkt me dat 500Watt SSB op een camping nou niet zo ideaal. Beter is dan die 40Watt. Temeer daar men op de camping de antenne kan aanraken tijdens zenden, reden te meer om meer CW te gaan bedrijven….;)

Het was de bedoeling de systeempjes ongeveer 5 dagen te laten werken, maar we kwamen niet verder dan 4 dagen. Ik had voor elke antenne een setup gemaakt met een accu, een spanningsomzetter en het WSPRlite module. Die omzetter is een speciaal hier voor gemaakte DC/DC convertor met een gewone 7805 op een printje. Helaas vergat ik dat die 7805 de helft van het vermogen uit de accu in warmte vergooit… gevalletje ‘STOM’!

Puur uit interesse had ik bij mijn antenne, in ‘de waterdichte behuizing’ een temperatuurslogger gestopt. Toch wel leuk te zien hoe de temp varieert. Die behuizing was een gewone stevige plastic zak, stevig dichtgebonden. Vandaar de hoge temperatuur die gemeten is.

Gebruikte afkortingen

• AA – Antenne Analyser, in mijn geval een professionele van Anritsu.
• DX10 – dit is de lijst met verste 10 stations die ons gehoord hebben onderaan staat de gemiddelde afstand van die stations.
• GRAPH – de grafiek van DX10 stations, gemiddelde dus, in de tijd gezien.
• MAP – dit is de wereldkaart met ons als middelpunt. De stippen zijn de diverse RX-stations. De kleuren geven de sterkte van ontvangst weer.

Helaas kan je alleen op de site van DXplorer.net met mouse-over zien welk station onder de puntjes zit en de gerapporteerde sterkte.

Nu zal je moeten gokken qua ligging welk station dat zou kunnen zijn en die dan in de lijst met alle hits opzoeken.

De antennes en hun verhaal

Daar ik GEEN antenne specialist ben, en me nog steeds afvraag hoe die dingen kunnen werken, geeft ik dan mijn eigen visie op de resultaten. Mocht er iemand verder willen met de gegevens, dan is een mailtje voldoende en ik stuur alles op. Bijna alle categorieën van populaire vakantie antennes waren er wel, de magnetische loops, draad-dipool achtigen, verticals en een soort Deltaloop. Echter één zeer populaire categorie ontbrak helaas: de EndFed. Vergelijken gaat alleen binnen dezelfde categorie, daarbuiten is het meer de eigenschappen bezien.

De meest gestelde vraag was: ’Wie heeft er gewonnen?’. Die vraag blijft onbeantwoord omdat het geen wedstrijd was, het is maar de vraag ‘Wat je wilt’. Beter is de vraag: ’Wat is beter voor mijn doel?’

Hier moet dan met een wedervraag op geantwoord worden: ‘Wat wil je dan doen op je vakantie?’, ‘Hoeveel plek heb je’ en ‘Hoeveel wil je opvallen?’ Wil je snel klaar zijn, zoals uitklappen, neerzetten en de band op, dan zou je voor een Mag-loop kunnen gaan. De grafieken tonen wel aan dat dit een antenne voor Europese contacten is, hoewel ook zo nu en dan Noord-Amerika werd bereikt. Wil je wat verder weg, dan wordt een draad antenne interessant. Een solide antenne is dan de Inverted-V dipool. Omdat die antenne niet op de optimale hoogte opgehangen wordt, gaat het toch meer als een NVIS antenne werken. Wil je op verschillende banden zenden, dan is de Trapped-Dipole misschien wel wat. Een variant hierop is dan de VP2E antenne. Een soort mix van Inverted-V en FD4. Wel een dipool, maar dan uit het midden gevoed. Wat opmerkelijk is, is het feit dat deze antenne in de draadrichting afstraalt. Wil je meer DX dan lokaal werken, dan is een Vertical misschien wel wat. Je zou verwachten dat een fullsize vertical het veel beter doet dan een verkorte versie. Dat is wel zo, alleen het verschil is minimaal voor zover wij hebben kunnen bepalen. Een uitgebreid grondnet is ook niet echt altijd nodig. Wil je echt alleen maar ‘ver en veul’ … dan moet het beslist een Deltaloop worden. Het vergt wel wat opzettijd, maar dan krijg je ook wat…

Magnetic Loops

Rienus, (PA0RBA)

Rienus had een Travelloop meegenomen. De lusdraad wordt door ‘stokjes ‘uitgespannen. Je krijgt dan een soort vierkant op z’n punt. Opgesteld op een statief, zo’n 1,5 meter hoog. De AA gaf een prachtige scherpe dip op frequentie en een goede SWR. Helaas waren er toch opstart problemen met deze setup. Eerst werkte de WSPRlite module niet goed. De volgende dag bleek dat de instellingen verlopen waren, waarschijnlijk door opwarmen en door gebruik van plastic folie, om de antenne te beschermen tegen de weersinvloeden. Bekijk je de plotkaart dan zie je eigenlijk alleen maar puntjes in West Europa. Toch is het signaal wel op de Canarische eilanden EN in de V.S. gehoord! De kleur van de puntjes geeft de SNR aan, Signal to Noise Ratio. Ik weet niet in hoeverre die getallen geijkt EN gelijk per station zijn, maar, laten we maar aannemen dat dat zo is. Bij de loop van Rienus zie alleen maar geel en rood. De SNR zit in het bereik van -20 t/m -40, wat net hoorbaar is. Kortom niet hard, wel waarneembaar, maar ja, met een verstemde antenne en een SWR van 1:4 toch netjes.

Koos (PA3BJV)

Deze versie was een FietsVelgLoop. Binnen no-time opgesteld. Afgeregeld met de AA en bedrijfsklaar in 5 minuutjes. Ook deze Loop stond op een statief op 1,5 meter boven de grond. Deze antenne geeft een ‘verwacht’ patroon. Veel puntjes in gebruikelijke vakantie landen in west- Europa, met ‘goede kleuren’ en op menselijke tijden. Ook nu weer EA8, wat een blijkbaar sweetspot voor ons in PA is. Weer is de V.S. bereikt, met bruikbare signaalsterkten. Maar dan moet je wel of vroeg op of na een gezellig avondje laat borrelen nog even achter de set. De vraag is dan wel, hoe goed is je CW dan nog ? Toch geeft de GRAPH aan dat je gewoon af en toe kan gaan slapen hoor. Goed zichtbaar is de dodezone, een cirkel van pakweg zo’n 600km. Kortom een solide, snel op te zetten vakantie antenne voor een leuk babbeltje of ragchew met het thuisfront.

De vergelijking tussen beide loops is hier te zien.

Dipool-antennes

Gert (PA2LO)

Ook Gert voldeed aan het verwachte profiel. Hij had zijn classy Buddystick Dipole op een mastje mee. Buddipole™ Deluxe Package. Dit is een koop antenne die erg populair is bij de Yank’s die offgrid gaan. Een mooi gemaakte en degelijke antenne. Alles gaat in een speciale foudraal, echter naar mijn mening, wel loodzwaar. (SOTA???) Het is een dipool met verstelbare traps in de elementen. De opstelhoogte was zo’n 3 meter boven de grond. Op de Map zie je een plaatje wat je van een vakantie antenne verwacht, veel puntjes in de vakantielanden EN veel puntjes in de VS. Ook de kleuren zijn goed. Ook hier de skipzone. Speciaaltjes zijn EA8, Nova Scotia, WA9FIO half in de VS, EN die stip boven Groenland!
Dit is eigenlijk Canada, het station VY0ERC in Eureka, Ellesmere Island, Nunavut, Canada. Niet bepaald de ideale vakantiebestemming, zelfs voor mij niet.

De GRAPH laat meer continuïteit zien, dus weinig slaap gelegenheid. De lijst DX10 laat zien dat K1HTV geregeld te werken zou zijn geweest, verder toch wel éénmalige contacten.
Kortom, een mooie en degelijke antenne om mee te nemen (in de auto) en redelijk snel opgezet. Wel hadden we eigenlijk ietsje meer van de antenne verwacht om eerlijk te zijn.

Rient (PA3GXP)

Weer zo’n solide vakantie antenne. Met zijn specifieke eigenschappen. Rient had zijn beproefde zelf gemaakte vakantie trapdipool mee. Een ontwerp van Koen, PA0KNW. Dit is een 40 / 20 meterband versie. Opgesteld op een mastje van ca. 4 meter, als Inverted-V. Na ook wat opstart problemen ging het heel erg netjes met die antenne. De MAP geeft veel puntjes in Europa met ‘leuke kleurtjes’. De skipzone is er weer en veel puntjes in de VS, met ook goede kleuren. De oostkust is herhaaldelijk bereikt. Het signaal is ook nu weer in EA8 en VY gehoord. Leuk zijn de puntjes in IJsland en Turkije. Speciaal is VK5ARG, één ping op maandag om 18:06 uur! De GRAPH laat een continu bereik zien van zo’n 400km. Kortom, heb je wat plek op je kampeerstekkie dan is deze antenne zekers een aanrader. Makkelijk zelf te maken en solide in gebruik en werking.

Lex (PA1LEX)

Had een versie van de bekende VP2E antenne mee, ontwikkeld door HB9SL. Meer info hier. De VP2E is een uit het midden gevoede inverted-V dipool antenne. Het zou een ideale DX QRP antenne zijn. Een opmerkelijke eigenschap is dat de afstraalrichting met de draad mee is. Ook deze antenne stond op zo’n 4meter boven de grond. In eerste instantie had Lex de antenne als dipool geplaatst, maar na het lezen van ‘het boekje’ heeft hij hem later een kwartslag gedraaid. Helaas is het moeilijk te achterhalen wat het verschil was. De MAP laat een paar leuke feitjes zien. De dodezone is goed zichtbaar. Het is nu bijna een cirkel, denk dat dat met de latere draaiing te maken heeft, wel leuk zo! Veel puntjes in Europa, niet allemaal even hard zoals bij Rient echter. Voor DX zijn er wel veel meer puntjes te zien. EA8 is er weer, evenals VY en TF. Nu komt er ook nog HK, Colombia, bij en de westkust van Canada. Klapper zijn natuurlijk VK en ZL! De DX10 laat dan ook per DX een paar hits zien, met maar één enkele ping van KV0S. De GRAPH laat ook een solide ‘bereik’ zien met ook nu weer een minimum van 400km. Heb je plek en een beetje tijd, thuis en op de camping en ‘wil je wat’ dan is deze antenne zeker het proberen waard.

De vergelijking tussen de drie dipolen is hier te zien.

Verticals

Klaas (PC2K)

Had al aangekondigd dat hij zijn mobile HF vertical ‘wel eens zou opstellen’ ! Een Hustler mobile spriet van nauwelijks 2 meter. Het onderste deel is van fiber, dan komt de verwisselbare verlengspoel en het topdeel is van verend rvs. Onderaan komt dan een voet die, normaal, op de bumper van je auto komt. Hij kwam dan ook met dat stokkie aan en een 40mm aluminium buis van zo’n 1,7 meter. Boorde met een grondboor en gat en plaatste die buis in dat gat. Aanstampen, antenne op de bovenkant en binnen 5 minuten klaar. ‘Ik doe maar geen radialen eraan, dit is sneller’ zei hij nog. Na een check met de AA bleek dat alles goed stond. Elektronica eraan en dan maar wachten op de resultaten. Nou, die kwamen er hoor en behoorlijk ook. De MAP geeft ook nu weer een mooie dodezone. Goed is de rondstraal eigenschap van de vertical te zien. Veel puntjes in Europa, met goede kleuren. Buiten EU veel VS hits met redelijke sterkten. Wel weer VY en EA8. Geen HK! Opmerkelijk is BV5ON, Taiwan! Erg mooi zijn natuurlijk VK en ZL. Tasmanië is niet één keer gelogd, maar 10 keer. DX10 geeft dan ook meerdere hits bij de DX stations. De GRAPH laat een mooi gemiddelde zien, ook nu weer een minimum van 400km.(zou dat de minimale dodezone zijn?). Kortom, erg snel opgezet en een grandioze werking voor DX. Het verbaasde ons dan ook echt deze resultaten te zien.

Rick (PA5NN)

Ik had mijn SBvertical mee. Deze antenne was speciaal ontwikkeld voor mijn rugzak hike in SM2, noord Zweden. Het bestaat uit een fiber lichtgewicht mastje van 4 meter, vandaar de naam S(ota) B(eams) Vertical. De eigenlijke antenne is een draad die langs de mast loopt. De draad gaat in het midden direct over op een spoelvorm en loopt daarna door naar beneden, aan één stuk! Onderaan zit dan nog iets om de coax en radialen aan vast te maken en er zitten ringen aan waar de grondpen door loopt. De mast staat ongetuid, op die grondpen. Het is de bedoeling dat de antenne in de middag, na het lopen, opgezet wordt en de volgende dag weer afgebroken. Die ene nacht kan meestal wel zonder tuien gewerkt worden. Omdat de lengte al aardig in de buurt komt van een kwartgolf, heeft de spoel niet al te veel wikkelingen. De werking was al eens getest tijdens de tweede Antenne-battle. MAP geeft bijna een gelijk patroon als de antenne van Klaas, hoe kan het ook anders. Ik ben ook niet in HK gehoord! Wel weer in VY, BV5, VK, VK7 en ZL. De GRAPH laat een wat constanter beeld zien dan de Hustler, gemiddeld zo rond de 2500km. Ook ‘ik’ heb de dip op 400km. De DX10 is bijna hetzelfde, mijn gemiddelde ligt net 200km hoger dan die van Klaas.

De vergelijking tussen de drie verticals is hier te zien.

En dan is er Kees…

Kees (PA3CWO) is onze, soms wat stille, antenne wizard. Hij was al met iets leuks bezig, zei hij. Lekker prutsen is zijn ding en dat kan wat moois opleveren hoor! Aangekomen op het proefveldje begon hij gelijk te bouwen en prutsen. Het resultaat bleek een soort verkorte Deltaloop te zijn. Mastje van een meter of 6, geloof ik en dan een partij draden. Op de mast een bevestigingsplaat en een coaxje. Na het in de lucht zetten was ik toch wel erg benieuwd hoe deze antenne zou presteren. Nou, dat hebben we geweten, WOW, wat een DX-kanon zeg! De MAP geeft toch wel Europa, zelfs een hit binnen ‘onze’ dodezone! Verder goede kleuren. Buiten EU veel hits in de VS, echter toch wel zwakker, Niet alleen Eastcoast, ook middel VS en Westcoast, als enige van de antennes. Voorts EA8, HK, HI (Dominicaanse Republiek), VY en twee maal Taiwan. Dan een paar keer VK (VK5ARG 12x) , VK7 Tasmanië ook 12x en ZL, zowel noord als zuid eiland. Als je de GRAPH bekijkt zie je dat de DX10 niet onder de 1500km uitkomt…HEEL indrukwekkend hoor!!!

Manifestatie geslaagd ?

Gezien de resultaten EN lovende mailtjes denk ik dat het zeker een geslaagde ‘manifestatie’ was en dat er veel van geleerd is door de deelnemers. Rest mij nog de deelnemers te bedanken voor hun meedoen en Maarten (PA3EYC) voor het ter beschikking stellen van zijn veldje en tot slot de diverse OM’s die hun WSPRlite modules aan ons hebben uitgeleend voor dit experiment.

Rick (PA5NN)

 

---

VERON A03 – Vakantie Antenne Vergelijk Manifestatie

Zaterdagochtend 15 april was het dan zover: een achttal leden van onze afdeling hadden hun vakantie antennes opgesteld om met elkaar te vergelijken. Op 19 april worden de antennes weer opgeruimd.
Het werkterrein is het veldje van Maarten (PA3EYC), aan het Nekkeveld te Nijkerk. Iedere deelnemer kreeg een vak van 14×14 meter om zijn vakantie antenne op te stellen. Er werden diverse soorten antennes geplaatst, inverted-V’s, dipool, loops, en verticals.

Toen de antennes opgesteld waren werd er een WSPRlit- module aangekoppeld, gevoed door een accu-pack en een hiervoor speciaal gemaakte omvormer. De antennes zullen, hopelijk, minstens vier dagen operationeel zijn. Er zijn diverse soorten antennes geplaatst, inverted-Vb’s, dipool, loops en verticals.

Deze WSPRlite-modules zenden periodiek met 100mW uit op 14.097 MHz met de WSPR modulatie methode. Wereldwijd staan er automatische ontvangststations opgesteld die allemaal naar één database rapporteren. Die database is dan te bevragen en zo kan je zien waar ter wereld je gehoord wordt. Door die speciale modulatievorm staat zo’n module gelijk met een CW-station met ca. 500 Watt output.

Mocht iemand van het weekend ‘niets te doen hebben’, dan kan dit fenomeen gewoon ter plekke bekeken worden hoor. Er staan bordjes bij de antennes die aangeven van wie dat bouwsel zijn en wat voor soort antenne het is. Het is wel zaak om letterlijk over de middenlijn te lopen EN laarzen aan te trekken. Dit om geen radialen omver te lopen.

Vanuit de luie stoel kan ook meegekeken worden hoe de antennes het doen. Klik op onderstaande links om de resultaten per deelnemer te zien:

Gert – PA2LO
Rient – PA3GXP
Rienus – PA0RBA
Kees – PA0CWO
Klaas –  PC2K
Koos – PA3BJV
Lex – PA1LEX
Rick – PA5NN

Eind volgende week komt er een soort eindverslag en later misschien wel een toelichting tijdens een van de afdelingsbijeenkomsten.

We gaan het zien EN beleven.

Rick (PA5NN)

Op http://www.dxplorer.net/wsprlite/ vind je uitleg over dit programma.