Station PA6KEI in De Flint Amersfoort – 1980

Het station PA6KEI in Amersfoort

Velen hebben ook dit jaar in de afgelopen zomerperiode weer hun medewerking aan het PA6KEI-gebeuren tijdens de Keistadfeesten te Amersfoort. Medewerking, hetzij als operator, als medewerker/ster achter de schermen of als luisteramateur. En het mag gezegd worden: PA6KEI is wederom een succes geworden. Wij willen dus beginnen iedereen te bedanken voor zijn of haar hulp, op welke wijze die dan ook is verleend. Enkele namen willen we toch noemen, zonder de vele anderen tekort te doen: het hoofdbestuur van de VERON (materialen), PE1BLI (antennes), de firma De Wild (Amersfoort), de firma Jan Tabak (Oldebroek) en de AMCON-groep (eveneens materialen), de V.V.V. te Amersfoort (QSL-kaarten), het Kreatief Centrum De Hof (accommodaties) en de directie van het Kultureel Centrum De Flint in Amersfoort.

Graag willen wij de opening van het gebeuren even memoreren. Hierbij sprak de voorzitter van de afdeling Amersfoort, Rob Kelder (PAoKEL), de hoop uit dat het PA6KEI-evenement ook dit jaar weer een succes zou worden. Hierna verzocht de voorzitter van de werkgroep,  J. P. C. Wimmers (PDoGLB), de heer Drs. A. Vermeer, burgemeester van Amersfoort, het zendstation te openen.

Uit het openingswoord van de burgemeester bleek duidelijk, dat deze volledig op de hoogte was van de doelstellingen van de VERON. Zelfs had hij studie gemaakt van de machtigingsvoorwaarden. Zo vertelde hij, dat hij doormiddel van een spoedcursus even snel zijn D-licentie had gehaald door zichzelf het examen af te nemen en een call te verlenen … Al met al een bijzonder geslaagde opening waarbij de ‘Vonkenboer’, gebouwd door Henk de Ronde (PAoJMD), bijzonder goed van pas kwam. Er zijn in de week dat PA6KEI in de lucht was veel verbindingen gemaakt. Velen zullen hebben genoten van het zeer goed werkende zelfbouwstation op 70 en 23 cm. Op 23 cm werd zelfs enkele keren een verbinding gemaakt met Engeland! Een knap stuk werk van Ton Corbee (PE1BQE).

OM Jan Tuithof (NL4405) had wederom veel bekijks met zijn ‘orgel’, een meubelstuk met alles erop en eraan: HF, RTTY, bandopnameapparatuur, tuners, klokken, scoop’s enz. enz. Jan, bedankt!

U begrijpt het al na lezing van dit enthousiaste verslag: wij hopen ook in de toekomst weer QRV te zijn in het kader van de jaarlijkse Keistadfeesten te Amersfoort!

Namens de werkgroep PA6KEI, H. Brandsen (PDoHFS)

Bron: Electron – november 1980 – blz. 637.

---

‘PA 6 Kei’ is de call

Ieder draagt zijn steentje hij aan de Keistadfeesten. Centraal staat daarbij het contact, de verbroedering van de Amersfoorters met de gastlanden. Wie zich ook bezighouden met het leggen van contacten zijn de zendamateurs.

Leden van de VERON (Vereniging Experimenteel Radio Onderzoek Nederland) afdeling Amersfoort, hebben zich van een gedeelte van creatief centrum “De Hof’ meester gemaakt. Zolang de Keifeesten worden gehouden, zolang ook zullen zij in de lucht zijn. Dagelijks wordt vanaf twee uur ’s middags tot in de kleine uurtjes getracht contacten te leggen over de hele wereld. Tot op heden lijkt dat aardig te lukken.

De zendamateurs hebben ter gelegenheid van de Keistadfeesten een speciale call namelijk PA 6 Kei. Komt een verbinding tot stand, dan worden wat gegevens uitgewisseld en worden de contacten opgetekend in het logboek. Vervolgens wordt een zogenaamde QSL-kaart verstuurd naar het station waarmee de zendamateur verbinding had. De kaart van de Amersfoorters ziet er heel aardig uit. Zo wordt er een beschrijving gegeven van de stad Amersfoort, zodat de ontvanger een indruk krijgt van de Keistad. Inmiddels kwamen verbindingen tot stand met onder andere Japan, Australië, Amerika en Italië. De zendamateurs in creatief centrum “De Hof’, twaalf mannen, waarvan de meesten hun vakantie hebben opgenomen, hebben hun apparatuur zo opgesteld dat belangstellenden duidelijk kunnen zien hoe het zoeken en contact maken in zijn werk gaat. Daarbij kunnen liefhebbers alle informatie krijgen die zij maar wensen. Ook zijn er informatiepakketten.

De zendamateurs houden zich niet bezig met gezellige praatjes. Het is bij hen een puur technische aangelegenheid. Constant wordt dan ook gewerkt aan verbetering van de apparatuur. De hobby kent vele aspecten. Zo zal de één het liefste alsmaar proberen een verbinding tot stand te brengen, terwijl een ander alleen zoekt naar verbetering van de apparatuur, of zich alleen maar bezighoudt met de antennes.

Zendamateur word je niet zomaar. Hij moet een machtiging hebben, te verkrijgen vanaf de zestienjarige leeftijd. Die machtiging krijgt hij pas als hij cursussen heeft gevolgd en de staatsexamens met goed gevolg heeft afgelegd. Er zijn drie klassen. De D – C – A. De eerste twee staan voornamelijk voor de technische kneepjes, de laatste slaat op kennis van de morseseinen.

Heeft men niet de financiën meteen om over een complete apparatuur te beschikken, dan is het ook mogelijk eerst een ontvangstinstallatie aan te schaffen. De amateur kan dan zelf niet zenden, maar hij kan wel tot stand gekomen verbindingen beluisteren en die noteren in zijn logboek. Hij verstuurt ook QSL-kaarten naar de opgevangen contacten. Een zendamateur in Nederland kan bijvoorbeeld een gesprek opvangen van een Australiër die een verbinding heeft met een Japanner.

Bron: Amersfoortse Courant – september 1980