Hamvention vlooienmarkt gezwalk

Het zomerseizoen is vaak komkommertijd wat nieuws betreft. Een mooi moment om eens wat stukjes te publiceren over activiteiten die ook in de afgelopen periode hebben plaatsgevonden.

Hamvention vlooienmarkt gezwalk

Heeft u dat ook wel eens, zo van ‘wat heb ik nu eigenlijk gelopen op die vlooienmarkt, het lijkt de 4daagse wel…’. Ik in ieder geval wel en uit ervaring kan ik u vertellen dat je soms beter een etappe van de 4daagse kan lopen. Ik heb het ‘gezwalk’ nu eens inzichtelijk gemaakt!

Het begon allemaal met de aanloop naar de Hamvention 2019. Een van mijn vervelende gewoontes is dat als ik iets graag doe, ik daar dan al lang van te voren mee bezig ben. Ik mag dan mijmeren over de gang van zaken en wat ik dan zoal ga doen. Niet dat dat altijd goed uitkomt hoor, maar de voorpret is voor mij al de helft van de pret.

Zo ook voor wat betreft de Hamvention. Ergens in het vorige najaar heb ik mij aangemeld bij de Hamvention gangers en ik kon gelukkig mee. Nou, dan begint het voor mij. Wat ga ik daar dan doen?

Als eerste zou ik naar de stand van LNR Precision gaan, Hal 4, rechts in de hoek. Daar zou dan Steve Weber (KD1JV) moeten zijn. Steve is de ontwerper van mijn rugzak-transceivertje. Heb de beste man altijd al eens willen ontmoeten EN ik moest hem beslist iets vragen wat eigenlijk niet echt via email gaat. Daarna en als Heathkit verzamelaar is het verder niet zo moeilijk, ik ga voor de stapel, in Europa niet verkrijgbare, Heatkitjes natuurlijk. Al gauw was er een wensenlijstje opgesteld. Bovenaan de lijst de SS-9000, de laatste van de serie. Dan de HX-1681, de HW-5400 en de wat mindere apparaatjes. Tenslotte onderaan de lijst ook nog wat gewone amateur dingetjes.

Tijdens de afgelopen Bossche was ik ook op strooptocht. Langs de kramen lopende ga je dan interessante zaken onthouden…, nou ja, dat denk je dan. Na hebbedingetje nummer drie was ik eigenlijk de weg al weer kwijt. Kom ik onze Dick tegen en die vraagt dan: “heb je dat spy-setje al gezien?”. “Nee, niet echt, waar stond die dan?”. “Ja, daar ergens op die hoek geloof ik”…. Kortom na veel zoeken kom je het dan wel tegen, maar effectief is het niet.

Na de Bossche zit je ’s maandags op de fiets en realiseer je je dat de Hamvention ongeveer X maal groter is dan die Bossche, hoe moet dat daar dan? Gelukkig vond ik al snel een, naar eigen zeggen, briljant antwoord op mijn eigen vraag en met behulp van de moderne techniek nog wel!

Ik zou mijn handheld-GPS mee nemen, op z’n Hollands is dat een in de hand gehouden navigatie systeem werkende met het GPS-netwerk. Het mooie van dat dingie dat ik heb, is dat je er ook foto’s mee kan maken. Als je dan een foto gemaakt heb wordt er gelijk een waypoint aangehangen, anders gezegd, er komt een vlaggetje op de kaart. Als ik dan de hele vlooienmarkt over ben geweest en ik heb nog puf en geld over, dan kan ik nakijken waar ik zoal hebberig van ben geworden. Als er dan iets bij zit waarvan ik denk: dat heb ik beslist ook nog nodig, dan ‘zeg’ ik tegen mijn GPS: “ga daar heen” en verschijnt er een pijl die de richting en afstand aangeeft naar die ‘foto’ … kind kan de was doen.

Dat truukje heb ik dan ook toegepast daar in de U.S. en verd…d het werkt!

Nou is het ook een gewoonte van mij dat als ik ‘mijn GPS’ aanzet ik eerst een waypoint (vlaggetje) aanmaak van waar ik ben, meestal de auto. Daarna wis ik de track geschiedenis. Wat is nou het geval met zo’n ding…hij houd je bewegingen bij. Elke 100 meter onthoudt hij je positie, als je dat tenminste zo hebt ingesteld. Er handig als je op een punt komt van: ‘o jee, nu ben ik een tikkie verdwaald…’. wat je dan kan doen is de geschiedenis oproepen en laten omkeren, je loopt dan je hele route tegengesteld terug.

Ik heb zo’n geschiedenis plot eens bekeken op de PC en uitgeprint. Dit geeft visueel mooi weer wat je afgelegde route is, zowel het traject als lengte.

Dit is de plot van de eerste Hamvention beursdag, verklaring:

Bovenin links: daar stond de auto (ja, ik ben een keer heen en weer geweest).

Lijntje schuin naar beneden volgen tot de lichte knik: daar was de entree.

Dat kriskras gedoe daarna: de hallen met nieuwe spullen en fabrikanten enzo.

Dat gekriskras middenin: lunchtijd, we hebben daar een paar Yanken van hun tafeltje ‘beroofd’.

Die parallel lopende lijnen: de vlooienmarkt, een renbaan waar men kraampjes in rijen had staan.

Onderin rechts, die haakse lijn op al die andere lijnen: daar moest ik nodig naar de wc…

Die paar lijnen halverwege links: nog meer kraampjes van de vlooienmarkt.

Al met al hebben we, Hans (PE1KWH) en ik, in de brandende zon met een hoge vochtigheidsgraad, zo’n 10,9 km af geslenterd… gevoelsmatig gelijk aan de Zevenheuvelen dag! De tweede dag was het ietsje minder dan dit, maar vergelijkbaar. Gelukkig was de vochtigheidsgraad beter, alleen de brandende zon was ietsje meer!

Resultaat van al dat geslenter:
Van mijn lijstje heb ik slechts één item gezien, maar die was helaas niet kompleet dus niet meegenomen. Voorts wel drie dingetjes gevonden die ik ‘beslist’ niet kon laten liggen, namelijk de AT-1, de allereerste amateur zender van Heathkit, 2 x PM-1, een uiterst zeldzame en heel vreemde veldsterktemeter (we kwamen er 4 tegen, dus hoezo zeldzaam?) en een CW-seintoestel dat de FCC gebruikte om examens mee af te nemen in de jaren 60. Zo’n grappig dingetje, die moest beslist naar sensei Koos (PA3BJV)!

Wel moet ik zeggen dat ik leuke contacten heb gemaakt. Bijzonder is te melden dat ik Chuck Penson ben tegen gekomen, de schrijver van HET naslagwerk voor de Heathkitter.

O ja, we zijn ook nog in de hallen met nieuwe spullen geweest, daar o.a. de heer Begali een hand geschud en even formeel langs de stands van Elecraft, Flexradio, Kenwood, Icom en Yaesu…

Al met al een geweldige ervaring die zeker nog jaren een goed gevoel zal geven.

Rick (PA5NN)