Het QWP-lustrum
QWP staat voor QRP Weekend Persijn en zoals de titel aangeeft hebben we voor de vijfde keer het QRP Weekend gehouden. Dat ‘we’ is een groepje gelijkgestemde OM’s. Het is een lang weekend waarin we in iemands achtertuin naar hartenlust kunnen kamperen, antennes bouwen, QSO’s maken en kokkerellen, natuurlijk onder het genot van een biertje…of twee.
Het begon dus in ‘19, toen ik met wat antennes wilde experimenteren. Daar ik in mijn postzegel-achtertuin geen ruimte heb, vroeg ik een goede vriend van mij of ik bij hem wat kon experimenteren. Hij vond het goed en zo begon het. Die man is gezegend, of niet, met een flink stukje onroerend goed, meer een landgoedje. Hij is altijd wel in voor niet alledaagse zaken en uitdagingen. Ik vroeg hem toen of ik eens een weekend bij hem mocht kamperen en dan mijn antennes mocht opstellen en uitproberen. Dit was geen enkel probleem. Zelfs toen ik vroeg of ik nog wat OM’s mocht uitnodigen kon dat ook, echter, niet te veel, geen caravans en geen geloop van bezoekers over het erf. Ik heb toen Dick (PA0MBR), Kees (PA0CWO), en de Hansen (PE1KWH) en (PA1ALV) uitgenodigd. Dit zijn OM’s met ongeveer dezelfde ideeën en belangstellingen als ik heb, fervente QRPers dus.
Het verloop van het weekend was bijna altijd hetzelfde. Ik zeg was, omdat nu na vijf keer we maar eens iets anders moeten gaan doen voordat het sleur en gewoonte gaat worden. Vrijdagmiddag ging ik er al heen, zo om een uur of vier. Dan eerst mijn tentje opzetten, daarna de antennemast plaatsen en het elektriek aanleggen. Dan hangt het van het weer af of er een praathuis komt of niet. Dit praathuis is een oude grote tent die dienst doet als schuilplek tegen regen en wind. We hebben twee keer echt stralend nazomer weer gehad, zonder grote tent. De tweede keer was twee weken geleden, met die tropische temperaturen. Meestal staat er echter wel een best straffe wind uit het westen en dan is zo’n tent een uitkomst. Het ligt er dan aan wie er vrij heeft of kan krijgen. Of ik zit daar alleen die vrijdagavond of er is er nog één die kon. De volgende ochtend komt de rest. Natuurlijk allemaal na elkaar met een tijdje tussenruimte, zodat ik elke keer weer naar de poort aan de weg kan lopen om hen er in te laten, is toch elke keer weer zo’n 500 meter…Dan begint het gesleep! Het lijkt wel een volksverhuizing. Want, ook al is het maar een weekendje, toch neem je ongemerkt een hele hoop zooi mee. Gesleep ja, omdat je niet veel verder het terrein op kan en mag, met de auto. Dus komen er karretjes en kruiwagens aan te pas.
Als iedereen zo’n beetje klaar is met opstellen en bouwen gaan we eigenlijk gelijk door met antennes klooien. Hans ALV zet meestal een tarpje op met de vakantie antenne ernaast en gaat dan gelijk ‘lekker Funken’ , zoals hij dat noemt. 
Dick en Hans KWH gaan dan meestal Kees helpen, want die heeft vaak weer wat bijzonders uitgedacht. Dit jaar waren het Deltaloop antennes… Hier hebben we bij de Vakantie Antenne Vergelijk Manifestatie van het voorjaar al van mogen getuigen. Nu had de beste OM een 40 meter, full-size, loop gemaakt. Maar, niet zo gewoontjes natuurlijk, nee, weer wat speciaals. Daar een antenne het meeste straalt bij het punt van de meeste stroom loopt en dat ergens bovenin zijn loop was, had OM-Kees een soort gigantische voelsprieten gemaakt, om dat stroompunt ‘hoog te houden’, zei hij nog.
Nou, gelukkig komen er geen bezoekers, want ik weet niet hoe we die contraptie van hem hadden moeten uitleggen…maar, werken dat dat ding deed, geweldig hoor! Gefeliciteerd Kees, goe gedaan jochie! Dick helpt, kijkt en babbelt een beetje met iedereen, totdat we ‘tot rust gekomen zijn’ en als je dan niet oplet zit hij aan een tafeltje op een rustig tempo met de Junker een QSOtje te maken…heel stilletjes … Dit jaar was het wel heel speciaal. Hij had een QSO met een Duitser die zijn eerste CW verbinding maakte! 
Hans KWH had eens een bakenontvangertje uit een WW2 vliegtuig meegenomen. Stuk draad eraan en luisteren naar NDB’s, vliegtuigbakens in de lange golf. Heel leuk en interessant. Dan kan je hem weer onder de parasol, met boomset, zien zitten QSOen met zijn KX3.
Ik speel wat met antennes die bedoeld zijn voor mijn hikes naar Zweden. Eerst was er de FJCvertical, een verkorte vertical op mijn trackingpole, lees wandelstok, de winnaar van de eerste Antenne Battle. Dan weer een ander soort vertical, ook speciaal voor Zweden gemaakt. Die nog wat lichter in gewicht is en gebruikt bij de tweede battle. Meestal maak ik maar een paar verbindingen, alleen maar om te kijken of er echt signaal uit komt. 
Dan, tegen de avond, wordt het tijd voor ‘den dis’. Hadden we eerst mijn Dutch Oven, gietijzeren heksenketel boven een vuurtje, in gebruik, later werd het BBQ-en.
We nodigen ook altijd de gastheer uit. Ieder neemt eten mee wat hij lekker vind, de ene keer maakt Hans ALV wat extras, dan Kees weer of zelfs beiden, zoals dit jaar. Bij het eten hoort, vind ik, een lekker abdij dubbel biertje, maar wel in een passend glas, want, zoals het gezegde daar is: ‘we zijn geen Barbaren…’ misschien wel Neanderthalers, wie weet… Het avond component bestaan meestal uit onderling QSO, naarmate de avond vordert, veelal over interessante wetenschappelijke zaken, dat vind onze gastheer heel interessant en Hans KWH en Kees kunnen daar ook flink over meepraten. Ik wat minder, omdat bij mij de dubbel, na een paar, ‘dubbel’ aankomt. Tegen de nacht wordt er dan ook de snurkzak opgezocht. Een enkeling moet moet nog even de band op. Best hoor, wij merken er toch niks van… De volgende ochtend volgt dan wéér een traditie, eieren met spek en koffie. Daar ga je aan wennen kan ik u wel verzekeren… Die ochtend word er veelal nog wat gebouwd aan antennes of op de banden gewerkt. Tegen de middag gaan er al OM’s opruimen en heen en weer lopen. Zo om twee uur is een ieder al wel vertrokken, ik blijf meestal nog wat langer. Deels om nog na te genieten van alles wat geweest is en deels om het terrein schoon op te leveren. Onze gastheer komt veelal nog even langs om de honden uit te laten, we drinken dan nog een biertje en dan is het voor mij ook tijd om naar huis te gaan. Dan thuis gekomen begint het schoonmaken en opruimen. De hele gang staat vol met zooi en tegen de avond is gelukkig het meeste wel weer weggeborgen.
We hebben dit nu vijf keer gedaan. Is weer leuk geweest, volgend jaar misschien iets anders. Kijken of we het QWP erg gaan missen en misschien komt er wel weer een QWP in 2025, wie weet. Al met al hebben we er altijd erg van genoten, is er veel uitgeprobeerd en geleerd en viel het weer veelal goed mee. Rest mij om de deelnemende OM’s te bedanken voor de gezelligheid en technische bijstand al die jaren.
Best 73es t u all
Rick PA5NN.
