Archief voor categorie: Afdelingsnieuws

De november bijeenkomst van de afdeling Amersfoort stond in het teken van de jaarlijkse verkoping. Ook dit jaar hadden weer diverse amateurs de opdracht gekregen van hun XYL om de shack op te ruimen. Het resultaat van de opruimwoede stond op diverse tafels in wijkcentrum De Herberg uitgestald. Ook dit jaar zagen we dat er naast de koopjesjagers ook de echte knutselaars afkomen op deze avond. Voor sommigen is deze avond de enige avond waarop ze hun gezicht laten zien bij een verenigingsactiviteit. En dat is best jammer, want eigenlijk ben ik reuze benieuwd naar wat er nu met de gekochte zaken gebouwd wordt. Kom dat vooral dus ook eens laten zien en inspireer anderen!

Onze ervaren veilingmeester Koos (PA3BJV) had weinig moeite om de zaken aan de man te brengen. De ingebrachte goederen waren dan ook weer divers en goed bruikbaar voor de hobbyist. Van boeken, complete zenders, meetapparatuur, de onvermijdelijke wereldontvangers, antennes, meters nieuwe coax tot china-made Begali’s gingen over de spreekwoordelijke toonbank van onze penningmeester Roel (PB0ACU) en zijn assistent Frans (PC2F). Aan het eind van de avond waren verkopers, kopers maar ook de penningmeester, die 10% van de verkoopopbrengst naar de afdelingskas zag vloeien, tevreden mensen. Namens de afdeling iedere inbrenger en koper bedankt!

Op donderdag 28 september vertrokken Hans (PE1KWH), Maarten (PA3EYC) en XYL Henriëtte, Roel (PBoACU), Koos (PA3BJV), Hilde (PA3EKW), Tijmen (PA3GRM), Gert (PA2LO) en XYL Mariëtte (KJ4UUS), Frans (PC2F), Gerard (PD0PIW) en ikzelf, Adriaan (PA1LIO) naar Italië. Het doel van de reis: een bezoek brengen aan de plek waar de mooiste seinsleutels van de wereld worden gemaakt; de Officina Meccanica Begali in de buurt van de stad Brescia.

Hoe deze trip tot stand kwam
Tijdens de Hamvention in Xenia eerder dit jaar, werd de afvaardiging uit Amersfoort (PA3EYC, PE1KWH, PA3GRM en PA2LO) door Pietro Begali uitgenodigd om vooral eens langs te komen in Italië. Toen deze uitnodiging terloops tijdens een ledenavond werd genoemd, werd snel duidelijk dat er meer mensen graag eens zouden willen kijken bij Begali. Nadat Gert aan had gegeven wel eens te willen kijken of hij het e.e.a. kon regelen, ging het snel: voordat hij het wist moest hij voor 12 mensen onderdak, vervoer en tickets regelen…

Nu weten we uit eerdere reisjes dat het regelen van tripjes en excursies wel aan onze secretaris is toevertrouwd. En ook al was deze trip geen afdelingsactiviteit maar een initiatief van een paar individuele amateurs, stelde hij ons niet teleur. Voor we er erg in hadden, ontvingen we een uitgebreide reisbeschrijving, waren de tickets geboekt, waren kamers geboekt en huurauto’s geregeld. En dat ook nog voor een strakke prijs! Naast deze logistieke zaken, werd er door Gert ook uitgebreid met de firma Begali heen en weer gemaild om de afspraken goed door te nemen en zo niet voor verrassingen te komen staan.

Onderling werd door de deelnemers geregeld hoe we naar de Luchthaven Eindhoven zouden rijden. Ik reed mee met Hans, die  om 14.15 in Eemnes arriveerde. Nadat ook Frans en Roel waren opgehaald reden wij naar Eindhoven. Bij de vertrekhal aangekomen werden wij zwaaiend vanaf de balustrade opgewacht door Koos, die met een aantal eerder gearriveerde deelnemers al plaats had genomen op het luchthaventerras. Daar konden we heerlijk in het zonnetje wachten op de komst van de andere deelnemers.

Nadat iedereen was gearriveerd en er in het zonnetje was bijgepraat, vertrokken wij omstreeks 18.00 uur met een Boeing 737-800 van Ryanair naar het vliegveld van Bergamo. Gert had een VIP behandeling geregeld voor de groep: we konden als eerste in- en uitstappen en zaten op de voorste rijtjes van het vliegtuig. Goed geregeld! Onderweg hadden wij een fraai uitzicht op de Alpen en de Dolomieten. Na een rustige vlucht van iets meer dan één uur kwamen wij in Bergamo aan.

In Brescia
Door onze chauffeurs (Frans, Tijmen en Gert) werden de gehuurde auto’s opgehaald en al snel vertrokken wij naar Brescia. Deze stad bereikten wij, via de tolweg, na 40 minuten rijden. Gert had ons ondergebracht in het Igea hotel in het centrum van de stad. Nadat wij onze bagage naar de kamers hadden gebracht, besloten wij om iets te gaan eten in het oude stadscentrum van Brescia.

Frans, die eerder in Brescia geweest was, fungeerde als onze gids. Volgens Frans was het een goed kwartiertje lopen naar het centrum. Dat werd echter een Italiaans kwartiertje. Nadat Frans, gewapend met plattegrond, ons een tijdje rond had laten dolen, kwamen wij aan in het oude stadscentrum. Een schitterend centrum met veel oude gebouwen.

Het was een aangename avond, wij konden zonder jas buiten zitten. Wij namen plaats op een van de terrasjes om iets te drinken en een Italiaanse maaltijd te gebruiken. Er werden pizza’s en pasta gegeten en genoten van goede wijn en koud bier. Tja, en zoals het gezegde zegt “als de wijn is in de man (vrouw)” dan krijg je bijzondere gesprekken. Zoals het gesprek over China waar men wel eens een hond eet of konijnen en katten. Volgens Hilde moesten daarbij de haren van de poes worden gebrand. Onnodig om te zeggen dat deze opmerking onmiddellijk tot enige hilariteit leidde…

Na deze gezellige avond werd het hotel weer opgezocht waar de meeste van ons van een welverdiende nachtrust gingen genieten. Een deel van ons vond het tijdstip nog wat aan de vroege kant en vroeg de nachtportier een adresje om de avond af te sluiten, waarbij reisleider Gert hem op het hart drukte dat het niet al te ver lopen moest zijn en dat wij niet in een foute lokale stripclub wilden eindigen maar gewoon een gezellig terrasje zochten.

De portier wist wel iets , dat was slechts op 10  minuten loopafstand. Nou ja, misschien 15. Of 20. Of… Kortom: wij besloten om een taxi te nemen. Nu was dat maar goed ook want het bleek inderdaad verder te zijn dan de loopafstand van 10 minuten. Wij werden netjes afgezet in een ander gedeelte van de stad met inderdaad leuke terrasjes en een ongedwongen gezellige stemming. Wij kregen daar heerlijke wijn geserveerd en genoten wij nog van diverse Italiaanse specialiteiten waaronder heerlijke Parmaham, kaas, worst en heerlijke olijven. Na deze gezellige afsluiting van de dag werden wij weer naar het hotel teruggebracht en zochten we tevreden en voldaan ons bed op.

Op vrijdag zaten we om 08.30 uur aan het ontbijt. Daar verscheen na enige tijd ook Maarten in het hotel: hij was verhinderd om op donderdag met ons mee te gaan en was daarom vrijdagochtend vroeg vanaf vliegveld Weeze (Duitsland) naar Brescia vertrokken.

Na het ontbijt ging iedereen zijns weegs. Schrijver dezes ging met Frans, Hans en Roel naar een museum waar oude raceauto’s  gebruikt in vroegere tijden bij diverse Italiaanse autorally’s te zien waren. Anderen gingen de het oude centrum van Brescia bezoeken. Ook deze dag werkte het weer mee: het was heerlijk warm en zonnig.

Het bezoek aan Begali
We hadden afgesproken om 14.30 uur weer bij het hotel terug te zijn, waarna wij gezamenlijk naar Begali zouden vertrekken. Rond het afgesproken tijdstip vertrokken wij dan ook vanaf het hotel. Na ongeveer een kwartiertje rijden door het Italiaanse verkeer kwamen we daar aan. Bij aankomst werden wij meteen hartelijk ontvangen door Pietro Begali, zijn  echtgenote, zijn dochter Bruna en huisvriend Francesco.

We kregen een rondleiding door de fabriek waarbij alle fabricageprocessen werden getoond en er de mogelijkheid bestond om alle seinsleutels uit te proberen. Alles vond plaats in een ongedwongen sfeer. Pietro gaf aan iedereen uitleg over de fabricage en toonde ons ook een map met tekeningen van diverse ontwerpen die hij had uitgedacht. Alles met potlood getekend; “no computer here” aldus Begali.

Ook liet hij zijn collectie antieke boeken over Morse zien, waaronder was een prachtexemplaar van Marconi. Dochter Bruna demonstreerde het aanwezige laserapparaat waarmee seinsleutels worden gegraveerd. Ze maakte tijdens deze demonstratie voor iedereen een naamplaatje met de call erop.

Door diverse deelnemers werd er van de gelegenheid gebruikt gemaakt om een seinsleutel te kopen en deze door Bruna te laten graveren. Aan het einde van de rondleiding was er voor ons een tafel gedekt met diverse soorten salades, worst en champagne .

Tijdens het bezoek had Bruna ook nog een verrassing. Bij de voorbereiding van de reis had Gert haar uitgebreid verteld over de deelnemers en in het bijzonder over Koos, die zich al vele jaren in Nederland inzet voor de kunst van de telegrafie. Dat iemand zich zo inzet voor morse, bleef ook bij Begali niet onopgemerkt. Koos werd dan ook benoemd tot “CW-professor” en ontving als blijk van waardering een Begali Camelback Keyer. Nu hebben we Koos niet vaak sprakeloos gezien, maar dit was toch echt even een momentje die even aankwam bij hem. Mooi om te zien dat de waardering voor Koos ook buiten de landsgrenzen plaatsvindt!

Om ons bezoek te vieren werden wij door de familie Begali uitgenodigd voor een diner in een restaurant in de buurt. Restaurateur Dominico heette ons daar welkom en zorgde voor een diner met een lokale Italiaanse vleesspecialiteit en heerlijke Italiaanse wijn. Kortom een overvloedig diner waarbij aan eten, drinken en goede gesprekken geen gebrek was.

Tijdens het tafelen werden er diverse speeches afgestoken waarbij o.a Koos Pietro bedankte voor de eer die hem eerder die dag in de fabriek ten deel was gevallen. Maarten bedankte in zijn speech de familie voor het gastvrije onthaal dat wij hadden gekregen. Pietro bedankte ons voor het bezoek aan zijn fabriek en benadrukte nog eens de ongedwongen sfeer: het was alsof we elkaar al jaren kenden en familie van elkaar waren geworden. Aan het einde van de avond kwam het onvermijdelijke afscheid. Hier en daar werd er zelfs een traantje weggepinkt…

Weer terug
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt vertrokken wij zaterdagochtend weer in de richting het vliegveld Bergamo. Na een terugreis zonder problemen kwamen wij allemaal gezond en wel in Eindhoven aan. Daar werd afscheid van elkaar genomen en ging iedereen huiswaarts. Sommigen met een schitterende nieuwe seinsleutel, anderen vooral met de herinnering aan een paar hele mooie dagen en een geslaagde reis.

Ondergetekende wil,  mede namens de andere deelnemers,  Pietro Begali, zijn vrouw en dochter Bruna nogmaals heel hartelijk bedanken voor de gastvrije ontvangst. Mogen zij eens besluiten om onze kant op te komen dan zijn zij meer dan welkom!

En Gert: jij bedankt voor de voortreffelijke organisatie. Het was top!

73, Adriaan (PA1LIO)

In het weekend van 2 en 3 september werd de ssb velddag weer gehouden.
Op het Nekkeveld in Nijkerk waren Maarten (PA3EYC), Tijmen (PA3GRM), Gert (PA2LO), Peter (PA3M), Frans (PC2F), Hans (PE1 KWH),  Gerard (PD0PIW), Klaas (PD0ZX ) en ondergetekende Adriaan (PA1LIO).

Frans deed mee aan VHF contest en was druk met het inrichten van zijn station, dat bestond uit een 2 meter set met daaraan gekoppeld een 16 elements twee meter antenne. Door de noeste arbeid van Maarten was de antenne-aanhanger van de afdeling weer inzetbaar en stond Frans zijn antenne strak op 21 meter hoogte. Aan het einde van de contest bleek dat hij 146  verbindingen had gemaakt met een totale afstand van 48737 km.

Gerard had zijn nieuwe set, een Elecraft K3S, meegenomen en had zijn station ingericht in een (opblaas)tent.

De overige deelnemers waren druk met het opbouwen van het HF station dan onder de roepletters PI4AMF/P uit zou komen. De mobiele Bijzen-mast van Maarten (3×8 meter) werd voorzien van de 3 elements Fritzel FB33 (10, 15 en 20 meter). Daarboven werd de 40 meter dipool gemonteerd. Ook werd een draadantenne voor 80 en 160 meter opgehangen.

Inmiddels is het traditie geworden dat tijdens de velddag ook een barbecue wordt gehouden. Onze gastvrouw Henriette had dit wederom  uitstekend geregeld en had- zoals inmiddels ook traditioneel is geworden- een tulband gebakken. Een goed bewaard geheim is dat de schrijver van dit stukje alleen aanwezig is omdat zij die bakt (dankjewel Henriette!).

Maarten had o.a voor de vloeibare waren gezorgd. Kortom het ontbrak ons aan niets. Het leuke van deze velddag is dat de gezelligheid bij ons voorop staat en dat het maken van (veel) verbindingen daarna komt.

Het weer liet zich van de mooie kant zien en om 17.00 uur werd de contest geopend door Peter die meteen volgas vooruit ging. De condities waren ons echter niet goed gezind: in het begin was er nog niet veel op de banden te beleven. Wat later werden er veel verbindingen gemaakt met name op 40 en 80 meter. De antennes voor de lage banden leverden uitstekend werk.

Na enige tijd bleek dat de “beam” niet meer geheel in de pas wilde lopen en dat met name de 20 meterband slecht “liep”. Gert bleek de reddende engel te zijn, hij haalde snel een vertical op en nadat deze  geplaatst was kon er weer van deze banden gebruik worden gemaakt.

Aan het einde van de middag begon BBMeister Maarten met voorbereiden van de bbq. Inmiddels waren verschillende YL’s aangekomen en werd met het “tafelen”” begonnen. Deze was uitstekend verzorgd door Henriette en Maarten wist het vlees om te toveren tot heerlijke hapklare brokken.

Hierna werden er tot 3.00 uur nog vele verbindingen gemaakt. Omdat de banden op dat moment leeggevist waren was er even tijd om een dutje te doen. Om 5.00 uur zaten Maarten en Gert al weer achter de zender.

Tot het ontbijt werd geserveerd: Henriette had verse broodjes gebakken en Maarten bakte voor iedereen eieren met spek.

Aan het einde van de dag bleek dat wij 764 QSO’s hadden gemaakt met een totaal score van 240372 punten. (99 mutipliers x 246).

Nadat wij het station afgebouwd hadden en er een kleine evaluatie had plaatsgevonden toog iedereen weer huiswaarts. Ik kijk nu alweer uit naar Juni 2018 wanneer de volgende velddag wordt gehouden.

Mede namens alle deelnemers Henriette en Maarten bedankt voor de gastvrijheid.

Gr. Adriaan PA1LIO